Voldoe jij aan de norm? Op het eerste zicht zeggen de meeste mensen: "Ik doe mijn eigen ding hoor! Ik ben niet bezig met wat andere mensen over mij denken!" En toch...
Een maatschappij hanteert ontzettend veel regels en 'hokjes', dingen die we als het ware 'normaal' vinden. Op zich is daar niets mis mee, alleen kan het je keuzevrijheid en authenticiteit enorm raken wanneer je niet voldoet aan deze ongeschreven wetten.

Herkenbaar?

Laat me enkele voorbeelden geven van vooroordelen, alleen al over het moederschap: 

• Bevallen doe je in een ziekenhuis.
• Borstvoeding is het beste voor je kindje, wanneer er problemen zijn schakel je echter zo snel mogelijk over op kunstvoeding.
• Een goede mama lost de probleempjes van haar baby op waardoor het kindje weinig huilt.
• Tweeverdieners zijn in deze tijd toch de norm!
• Is de papa ouder dan 50??? Ben je gek???
• Vanzelfsprekend volg je het vaccinatieschema van kind en gezin.
• De eerste voeding van je kindje is een groentenpapje.
• Je slaapt niet met je baby in 1 bed.
• Na drie maanden bevallingsverlof ga je als hooggeschoolde mama met een goede job ook weer werken.
• 2 à 3 kinderen per gezin is in deze tijd wel voldoende.
• Kinderen en pluskinderen hebben het in een nieuw samengesteld gezin sowieso moeilijk met elkaar.
• Ocharme de pluskinderen die ook bij de andere ouder wonen. Het 'eigen' kindje heeft het zoveel beter, dat woont bij zijn twee ouders
• .…

Het kwetsende van vooroordelen

Afhankelijk van de cultuur waarin je opgroeide, kom je deze of andere (tegenovergestelde) vooroordelen tegen. Wanneer je hier af en toe mee geconfronteerd wordt, is er natuurlijk geen probleem. Dan verschil je 'gewoon' van mening. Wanneer je eigen, bewuste keuzes echter zeer vaak haaks staan op de gangbare norm van de samenleving/je omgeving, dan kan dit kwetsend worden. Je springt uit de band, komt ongewild in de spotlights te staan. Mensen hebben nu eenmaal de neiging om (in het beste geval) te praten over en (in het slechtste geval) te roddelen over/af te breken wat ze niet kennen, waar ze weinig over weten of wat 'anders' is dan ze gewoon zijn. Het vraagt een grote kracht om je eigen pad te effenen en niet de gangbare autostrade te volgen. Je moet een gezonde dosis eenzaamheid aan kunnen om bekeken en bekritiseerd te worden. En toch... 

"Het vraagt grote kracht om je eigen pad te effenen

en niet de gangbare autostrade te volgen."

Baan je eigen weg!

Wanneer je het juk van andermans verwachtingen van je af kunt gooien, 'smaakt' het leven veel beter. Dan pas gaat de deur open om te ontdekken welke ouder, partner, werknemer, mens,… je wil zijn. Dan vind je jezelf en kan je je eigen unieke steentje bijdragen aan de samenleving. Niet dat je keuze absoluut moet verschillen van dat wat er van je verwacht wordt. Je hebt echter de keuze. Jij zit aan het stuur van jouw leven!